- Termomodernizacja obiektów wraz z odzyskiem ciepła z wentylacji
- 90 próżniowych kolektorów słonecznych o powierzchni czynnej 180 m2 do podgrzania ciepłej wody użytkowej i wody basenowej
- Nowa kotłownia z dwoma piecami na biomasę o mocy 300 kW każdy
- Biomasa pochodząca z własnej plantacji wierzby energetycznej
- Kaskadowy system wykorzystania źródeł ciepła kolektory słoneczne – biomasa – olej opałowy
„Obecnie Dom ten jest prawie samowystarczalny, jeśli chodzi o energię cieplną” - mówi Krzysztof Piłat, starosta ełcki.
Dla Domu Pomocy Społecznej „Tęczowy Dom”, ośrodka dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej, wysokie koszty ogrzewania olejowego były motorem do modernizacji całego systemu ciepłowniczego. Naprzeciw potrzebom placówki prowadzonej przez Siostry Benedyktynki wyszedł samorząd powiatu poręczając preferencyjną pożyczkę z WFOŚiGW w Olsztynie. Pozwoliło to na budowę biomasowej kotłowni o mocy 600 kW oraz montaż 90 kolektorów słonecznych o nominalnej mocy cieplnej 74 kW zlokalizowanych na nowopowstałym magazynie biomasy. Przeprowadzono także termo-renowacje obiektów ośrodka obejmującą docieplenie ścian zewnętrznych, dachów i stropodachów, wymianę stolarki okiennej i drzwiowej, wymianę grzejników i instalacji c.o. Zainstalowano wentylację mechaniczną z odzyskiem ciepła. Rada Powiatu Ełk udzieliła także wsparcia merytorycznego dzieląc się doświadczeniem ze wcześniejszych podobnych realizacji.
Głównym źródłem spalanej biomasy jest będąca własnością Zgromadzenia plantacja wierzby energetycznej, której areał z roku na rok się powiększa, a docelowo ma wynieść 60 ha. Na uwagę zasługuje fakt, iż w ramach projektu „Tęczowa Farma” powstało małe przedsiębiorstwo, w którym zatrudnienie znaleźli dorośli wychowankowie ośrodka. Zajmują się oni uprawą wierzby, przydrożnymi i leśnymi wyrębami oraz oczyszczaniem terenów zadrzewionych. W zamian za usługę przedsiębiorstwo otrzymuje paliwo do nowej kotłowni na biomasę. Wszyscy pracownicy zatrudnieni są w wymiarze pełnego etatu, ich wynagrodzenie częściowo refunduje PFRON.
Prócz niezaprzeczalnych efektów społecznych osiągnięto też znaczny efekt ekologiczny i ekonomiczny. W wyniku termomodernizacji zapotrzebowanie na moc spadło z 1,19 MW do 606 kW. W roku 2005 podsumowano wydatki eksploatacyjne obiektów. Z wyliczeń wynika, iż są one o 69% niższe niż prognozowane wydatki, które musiano by ponieść w związku ze wzrostem cen oleju opałowego. Praktycznie całkowicie zredukowano też emisje zanieczyszczeń tj. pyły, tlenki azotu, dwutlenek węgla czy dwutlenek siarki.
