Z początkiem nowego, 2022 roku, przygotowaliśmy dla Państwa niezwykle ciekawą, kompleksową i przystępnie napisaną publikację – przewodnik „Energetyka społeczna.
Czyli jak wziąć wytwarzanie energii w swoje ręce.” Przewodnik został opracowany przez kilka organizacji zajmujących się energetyką wspólnotową, z pomocą ekspertów i lokalnych grup, mających za sobą doświadczenia, które zebrano i opisano w publikacji. Dzięki temu jest on super praktyczny i opisuje zagadnienia, z którymi zmierzy się każdy – zarówno indywidualnie, jak i w grupie – kto będzie przymierzał się do zbudowania społeczności energetycznej. Poniżej przedstawiamy krótką zapowiedź tego, co w nim znajdziecie.
Część 1 przewodnika wyjaśni, dlaczego europejski system energetyczny znalazł się na rozdrożu
i dlaczego energetyka społeczna jest najlepszą odpowiedzią na ten kryzys. Dowiecie się również, w jaki sposób polityka UE i prawo unijne wspierają powstawanie takich inicjatyw.
„Do 2050 r. co drugi obywatel UE będzie mógł produkować własną energię elektryczną, która pokryje 45% zapotrzebowania UE na energię. Będzie to oznaczało ogromną zmianę i odejście od nieekologicznych paliw kopalnych (..). Kiedy obywatele uczestniczą w transformacji energetycznej, rośnie poparcie społeczne dla odnawialnych źródeł energii, przez co transformacja może przebiegać szybciej.”
Część 2 publikacji tłumaczy, czym jest energetyka społeczna, jakie działania może obejmować
i jakie przybierać formy organizacyjne i prawne. Zwraca też uwagę na bardzo istotny aspekt współpracy społeczności energetycznych z samorządem i lokalnymi władzami.
„Istnieje kilka sposobów organizacji zarządzania spółdzielnią energetyczną. Zazwyczaj opiera się ono na siedmiu zasadach określonych przez Międzynarodowy Związek Spółdzielczy (ICA). Mimo, że wiele krajów opracowało własne ustawodawstwo określające formy prawne spółdzielni, zasady ICA można inkorporować do dowolnych ram prawnych (np. poprzez zapisanie ich w statucie). Obecnie coraz więcej organizacji tworzy własne mechanizmy zarządzania w oparciu o te zasady.”
Informacje o tym, jak dobrać zespół osób chętnych do stworzenia społeczności energetycznej, na czym polega dynamika zarządzania grupą i jak współpracować ze społecznością lokalną, znajdziecie w części 3.
„Our Power to pierwsza spółdzielnia energetyczna w Austrii, początkowo zrzeszająca 19 osób chcących promować transformację energetyczną. Założyciele szukali miejsca, w którym dostawcy i klienci mogliby się spotykać i wymieniać doświadczeniami, aż w końcu wpadli na pomysł platformy internetowej (..). Platforma pozwala producentom sprzedawać energię wytworzoną ze źródeł odnawialnych znajomym i sąsiadom po uczciwej cenie. Każdy zainteresowany dzięki zaledwie 3 kliknięciom może sprawdzić, skąd pochodzi kupowana energia i na jakie cele idą wpłacone środki.”
Kolejna, 4 część przewodnika omawia kwestie wyboru obszaru działalności. Dowiecie się,
że społeczności energetyczne zajmują się zarówno wytwarzaniem, jak i dystrybucją
i dostarczaniem energii, a w polu ich zainteresowania pozostają także oszczędzanie energii
i walka z ubóstwem energetycznym, ciepłownictwo, transport i mobilność.
„Innym sposobem włączenia się obywateli w transformację energetyczną jest pełnienie funkcji operatora lokalnej sieci dystrybucji energii elektrycznej. Sieci wysokiego napięcia i sieci przesyłowe określa się czasem mianem autostrad energetycznych, ale istnieją też energetyczne boczne drogi i lokalne uliczki (..). Obecnie prowadzone są kampanie na rzecz oddania kontroli nad tą niezwykle istotną infrastrukturą obywatelom: proces ten określa się mianem remunicypalizacji.”
5 część publikacji podpowiada, jak dokonać wyboru najodpowiedniejszej technologii dla naszej społeczności energetycznej i charakteryzuje po kolei każdą z nich – wiatr, słońce, wodę
i biomasę.
„Park wiatrowy jest w stanie wyprodukować dużą ilość energii elektrycznej – większą niż wytwarzana na przykład na farmie fotowoltaicznej. Przeciętna lądowa turbina wiatrowa może wyprodukować ponad 6 mln kWh energii rocznie, co wystarcza
na pokrycie zapotrzebowania 1,5 tys. gospodarstw domowych na energię elektryczną (..). Lądowe farmy wiatrowe są często postrzegane jako problem estetyczny – lokalni mieszkańcy narzekają, że zaburzają one naturalny krajobraz. Warto jednak obserwować, jak ludzie zmieniają stopniowo swoje nastawienie do turbin, kiedy wygenerowane dzięki nim zyski trafiają do lokalnej społeczności”.
Ostatnia, 6 część naszego przewodnika, stanowi przygotowanie czytelnika do pierwszych praktycznych kroków przy tworzeniu społeczności energetycznej – uprzedza o potencjalnych trudnościach, ale przede wszystkim o tym, jak przygotować biznesplan, zdobyć niezbędne finansowanie oraz dostęp do sieci elektroenergetycznej.
„Kiedy już zdecydujesz, co chcesz wybudować, potrzebne będzie sporządzenie projektu i studium wykonalności. Konieczne będzie opracowanie zarysu przedsięwzięcia, który będzie pomocny podczas zdobywania funduszy i w którym należy zawrzeć szacunkowe informacje na temat siły wiatru, poziomu nasłonecznienia i innych parametrów dotyczących pozostałych zasobów naturalnych. Projekt będzie miał zasadnicze znaczenie w kontekście uzyskiwania pozwoleń od lokalnych urzędów ds. zagospodarowania terenu”.
Cały przewodnik przeczytaj TUTAJ.