Projekt zakładał demonstrację przebiegu modelowej inwestycji termomodernizacyjnej, możliwej do powielenia w podobnych obiektach. Do celów projektu eksperci Krajowej Agencji Poszanowania Energii wybrali niepodpiwniczony dom z lat 60-tych, ceglany, nieizolowany, przez samych właścicieli określany jako „zimny”. Strat ciepła „uciekającego” przez ściany zewnętrzne, starą stolarkę okienną, strop, podłogę i mostki termiczne nie można było w żaden sposób zrównoważyć ogrzewaniem domu przy pomocy kaflowego pieca węglowego. Z czasem zaczęto stosować dodatkowe ogrzewanie w postaci przenośnych elektrycznych grzejników olejowych, by utrzymać wewnątrz budynku komfort cieplny. Cel projektu był ambitny, bowiem mianem głębokiej termomodernizacji określa się takie działania remontowe, w wyniku których osiągnięty zostaje efekt ograniczenia zużycia energii o ponad 85%. By go uzyskać należało dokonać szeregu prac, począwszy od sporządzenia charakterystyki energetycznej budynku, aby móc dokładnie określić jego parametry termiczne. Jej wynik przedstawia się następująco:
- Podłoga, na drewnianych legarach leżących na kamieniach polnych bez izolacji – współczynnik przenikania ciepła U = 0,567 W/(m2K)), polskie przypisy wymagają U<0,3 W/(m2K)
- Ściany zewnętrzne trójwarstwowe (pustak gr. 25 cm, pustka wentylacyjna gr. 7 cm i cegła gr.12 cm) – U=1,014 W/(m2K), polskie przepisy wymagają U<0,25 W/(m2K) (od 1.01.2017 U<0,23 W/(m2K))
- Stolarka okienna – U=3,6 /(m2K), polskie przepisy wymagają U<1,3 W/(m2K) dla okien pionowych (od 1.01.2017 U<1,1 W/(m2K))
- Strop pod poddaszem nieużytkowym, nieizolowany – U=0,364 W/(m2K), polskie przepisy wymagają U<0,2 W/(m2K) (od 1.01.2017 U<0,18 W/(m2K))
- Dach z blachodachówki, nieizolowany – U=7,134 W/(m2K), polskie przepisy wymagają U<0,2 W/(m2K) (od 1.01.2017 U<0,18 W/(m2K)
Podłogę zaizolowano styropianem o gr. 18 cm (współczynnik λ = 0,037 W/(mK), dzięki czemu jej U wyniesie 0,139 W/(m2K), czyli trzy razy mniej niż wymagają tego przepisy). Ściany także docieplono specjalnym szarym styropianem o grubości aż 28 cm (λ = 0,031 W/(mK)) osiągając U=0,102 W/(m2K), znacznie poniżej wymaganego przepisami). Wymiana stolarki okiennej należy do kluczowych elementów każdej termomodernizacji, bowiem przez nie odbywa się największa utrata energii cieplnej. Nowe okna cechuje 3 razy niższy współczynnik przenikalności cieplnej U = 1,1 W/(m2K). W celu uniknięcia powstawania mostków cieplnych zastosowano tzw. ciepły montaż, czyli zakotwienie okien w warstwie izolacyjnej i uszczelnienie pianką. Ostatnimi elementami struktury budynku wymagającymi modernizacji był strop i dach także pozbawione jakiejkolwiek izolacji. Docieplono je wełną mineralną gr. 28 cm o współczynniku λ = 0,030 W/(mK), co sprawiło , że ich współczynnik U wyniesie 0,106 W/(m2K).
Po pracach budowlanych przyszedł czas na zmianę źródła ogrzewania. Zgodnie z życzeniem właścicieli zainstalowano piec opalany drewnem. Aby ograniczyć emisję CO2 oraz zanieczyszczeń pyłowych (PM 2,5 i PM 10) wybrano wysokosprawny (5 klasa) kocioł zgazowujący drewno Sigma 20 kW. W pomieszczeniach zainstalowano stalowe grzejniki płytowe wraz z głowicami termostatycznymi. By dostarczyć do uszczelnionego przez wymianę okien wnętrza świeże powietrze budynek zaopatrzono w energooszczędną wentylację mechaniczną z rekuperacją czyli odzyskiem ciepła z powietrza usuwanego z budynku.
Cel głębokiej termomodernizacji domu w Dąbrówce został osiągnięty z nawiązką. Zmniejszono zapotrzebowanie na energię cieplną budynku z 81,05 GJ do zaledwie 8, 36 GJ rocznie, czyli o aż 88,77%. Ze względu na niski koszt paliwa, w tym wypadku biomasy, trudno uznać tę inwestycję za opłacalną, jednak efekt ekologiczny w postaci zmniejszenia emisji pyłów i dwutlenku węgla oraz niezaprzeczalny wysoki komfort użytkowania zmodernizowanego domu są nie do przecenienia.